Gojnik herbata górska (ziele cięte)

Opis

Gojnik czyli szałwia libańska to roślina naturalnie występująca na południu Europy, Bałkanach i Bliskim Wschodzie gdzie od wieków wykorzystywana jest w medycynie ludowej. To niewielka bylina o charakterystycznym wyglądzie, tworząca rozległe skupiska. Roślina kwitnie w drugim roku tworząc pędy przypominające kłosy.

Gojnik to bogactwo kwasów fenolowych, flawonoidów i olejków eterycznych a także minerałów: cynku, magnezu, potasu. W medycynie tradycyjnej herbatkę z gojnika stosowano podczas infekcji górnych dróg oddechowych, jako środek moczopędny, przeciwzapalny i przeciwlękowy, w starożytnej Grecji gojnik był często stosowany przez rannych żołnierzy w celu przyspieszenia procesu leczenia ran i zabiegania infekcji .

Obecnie gojnik polecany jest jako herbata na grypę i przeziębienie  – wzmacnia odporność, działa przeciwzapalnie, łagodzi kaszel. Herbata z gojnika stosowana jest również jako herbata uspokajająca, polecana jest więc osobom narażonym na długotrwały stres a także osłabionym i przemęczonym. Herbata z gojnika wpływa również korzystnie na funkcjonowanie układu pokarmowego – wspomaga trawienie, łagodzi podrażnienia żołądka i jelit, działa przeciwzapalnie i rozkurczowo, polecana jest szczególnie osobom cierpiącym na wrzody żołądka i dwunastnicy oraz zespół jelita drażliwego.

Gojnik to roślina bardzo bezpieczna w stosowaniu, dotychczas nie stwierdzono występowania skutków ubocznych czy objawów przedawkowania. Słabą herbatkę z gojnika można podawać również dzieciom. Gojnik powinien być stosowany w postaci herbatki z surowca ciętego,niezmielonego. Zmielone ziele gojnika jest bowiem mało wartościowe.

Waga: 50 g

Dolegliwości:

• Infekcje
• Kaszel
• Katar
• Nieżyt żołądka
• Przeziębienie
• Stany lękowe
• Stres
• Uspokojenie
• Wrzody żołądka
• Wzmocnienie odporności
• Zespół jelita drażliwego

Ważne!

Aby zioła odpowiednio wpływały na nasz organizm, muszą być właściwie przygotowanie i zażywane – godnie z przepisem dołączonym do opakowania. Przepisy uwzględniają rodzaj substancji czynnych zawartych w surowcu roślinnym a także stopień rozpuszczalności w wodzie i inne właściwości jak np. możliwość zachodzenia hydrolizy czy utleniania w trakcie parzenia.  Większość producentów ziół, podaje jeden sposób przygotowania ich do picia – przygotowanie naparu, nie jest to postępowanie właściwe, ponieważ niektóre związki czynne zawarte w ziołach są trudniej rozpuszczalne i trzeba je wydobyć powoli ogrzewając, niektórych natomiast nie można w ogóle podgrzewać. Ważne jest aby w czasie przygotowania wyciągów jak największa ilość substancji czynnych przedostała się do wody, alkoholu lub oleju. Przygotowanie wyciągów nie jest trudne i zwykle nie zajmuje wiele czasu.