Ostrożeń – ziele ostrożenia

Opis

Nazwa łacińska: Cirsium oleraceum L.

Alternatywne nazwy: Czarcie żebro

Ostrożeń warzywny nazywany niegdyś w Polsce “czarcim żebrem” lub “pitra zielem” miał bardzo duże znaczenie w medycynie ludowej. Swoją nazwę zawdzięcza kształtowi korzenia, który wygląda jakby był odgryziony. Sprzedawany był w aptekach i na targowiskach, wierzono nawet, że ma niemal magiczną moc usuwającą uroki rzucane przez złych ludzi. Obecnie zauważalny jest ponowny wzrost zainteresowania ostrożeniem, co potwierdzają liczne badania naukowe. Jest to roślina o właściwościach moczopędnych, odtruwających i przeciwzapalnych,ułatwia wydalania szkodliwych produktów przemiany materii dzięki zawartości flawonoidów.Ostrożeń wzmacnia i zwiększa odporność organizmu co przypisujemy zawartym w nim tritermenom. Ziele ostrożenia ze względu na właściwości moczopędne i zmniejszające stan zapalny stosowane jest w reumatyzmie, dnie moczanowej i chorobach nerek. Bardzo często wywar z ostrożenia stosowany jest zewnętrznie, jako naturalny antybiotyk w zapalnych chorobach skóry, na trądzik i łuszczycę, do pielęgnacji słabych i wypadających włosów. Kąpiel z dodatkiem wywaru działa odświeżająco i orzeźwiająco na organizm. Odwar z ostrożenia stosowany do przemywania miejsc chorych na skórze mętnieje, gęstnieje lub zmienia konsystencję na galaretowatą, w przypadku przemywania zdrowej skóry odwar nie zmienia swojego wyglądu. Inne zewnętrzne zastosowania ostrożenia to – zapalenie spojówek, wysypka alergiczna, skaleczenia, oparzenia skóry pierwszego stopnia (także słoneczne), łupież. Jest to również roślina jadalna stosowana jako warzywo – stąd nazwa. Używa się młodych roślin i kłącze, które zawierają dużo białka, wapnia, potasu i magnezu. W Japonii czy Indiach jest to roślina hodowana jako warzywo, jako pokarm służą młode liście i pędy.

Dolegliwości:

• Oczyszczanie organizmu
• Odchudzanie
• Trądzik i problemy skórne
• Dna moczanowa
• Reumatyzm
• Nerki